CIEMNA STRONA KSIĘŻYCA- PSY

Sobota, 5 października 2019 · dodano: 05.10.2019 | Komentarze 8

...już nie chodzi o to, że po tym wszystkim znowu mnie boli głowa, no bo jak często można słuchać te szczekania i wycia ?
bardziej istotne jest dla mnie to, że te właśnie zwierzęta burzą moje poczucie bezpieczeństwa podczas jazdy rowerem.
No i co z tego, że to nie jest ich wina, lecz właścicieli, którzy w taki właśnie sposób je wychowali nie zachowując
zwykłych i nakazowych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia?
Lubie zwierzęta , nawet psy, ale te posłuszne.
Tak, psy są Ciemną Stroną Księżyca.
Ciemna Strona Księżyca istnieje.

Już słyszę te słowa...pokazuję i objaśniam już na samym początku, że mam to gdzieś.
Nawet nie będę się starał Was przekonywać. Ale napiszę o tym.
Dlaczego jednak nawet Wy skarżycie się na sytuacje negatywne z tego wynikające skoro nawet mi uprzednio
nie przyznawaliście racji ? Nie odzywam się wtedy, nie popieram i tylko obserwuję, czy postanowicie rozwiązać ten problem.
Nie robicie tego, bo następnego dnia już nie przyjeżdżacie w to złe miejsce, może nawet nie wyciągniecie roweru...
a ja ? ja znowu tu przejadę, znowu to mnie będzie dotyczyć itd. itd.
Mało tego, nawet gdy wybiegający pies z posesji po ugryzieniu uszkodzi Wam ubiór...w obecności kilkunastu świadków, też nie interweniujecie. Ja wiem dlaczego.
Bo to stało się raz, pierwszy raz i nic nie wskazuje na to, by się to powtórzyło.
Nie chce Wam się, a po drugie można taką sytuację zaakceptować, gdy nie dotyczyła was nigdy.

Trudne jest to, gdy w okresie jesienno zimowym wcześnie nad ranem, gdy jest ciemno, mijam posesję, a za mną już biegnie pies...
Nic nie widzę, nic nie słyszę ( słucham muzyki )...pruję na całego i nawet nie wiem jak długo mam to robić?

Jadąc na około do pracy jadę przez Helenowo. Już mam wjeżdżać do miasta, a tu nagle widzę stojące na asfalcie
dwa owczarki: niemieckiego i kaukaskiego. Jeśli zawrócę to na bank się spóźnię do pracy...postanawiam się rozpędzić i przejechać 
obok nich w miarę jak najszybciej. Bardziej obawiałem się owczarka niemieckiego....okazało się na szczęście, że gonił mnie kaukaski. A ten jest groźniejszy, ale wolniejszy.

To było w tym roku. Wracam starą krajówką do Białegostoku. Droga pusta, totalnie nikogo nie ma, nawet samochodów.
Posesji też mało było. Nagle z jednej z nich widzę biegnącego w moim kierunku psa. To był Amstaf.
Miał do mnie 200 metrów. Kurz za sobą robił taki, jaki jest w filmach na kreskówkach.
Drogę miałem lekko w dół, nie miałem więc problemu utrzymać 45 km/h.
To nawet dla takiego dla psa było za szybko.
Nie dogonił mnie, nawet tu się nie przestraszyłem ani przez chwilę.
A co by było, gdybym nagle złapał kapcia, albo byłby ze mną syn ?

Lepszy numer miałem na Mazowszu.
Taka sama sytuacja. Jadę sobie 30 km/h. Wspaniała pogoda, suchy asfalt, rozglądam się na boki podziwiając miejsca
bo byłem tam pierwszy raz, aż tu nagle po swojej prawej stronie widzę tumany kurzu...
to też był amstaf. Był szybszy od tego opisanego przy Białymstoku.
Tyle, że ja tu miałem lepsze warunki do jazdy.
Gdy go zobaczyłem natychmiast rozwinąłem prędkość do 50 km/h.
Miałem bowiem mega zjazd. Tylko amstaf nie wiedział o tym, że nie miał żadnych szans.
Ale walczył.
Na dodatek za nim, jak się potem okazało zupełnie przez przypadek, jechał radiowóz na sygnałach dźwiękowych i świetlnych.
Myślałem, że policjanci chcą w ten sposób przestraszyć psa. Nic z tego.

Kilka psów na moich oczach zostało rozjechanych przez samochody, gdy wybiegali w moim kierunku na asfalt z posesji.
Rozjeżdżały ich samochody, które mnie wyprzedzały lub omijały. Psy odbijały się od blach blachosmrodów jak piłeczki.

...kolega kiedyś mi powiedział, że pies jest od szczekania. Bez komentarza.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że mój sposób patrzenia na to wszystko wynika z częstotliwości moich wyjazdów, przejazdów.
Ale problem jednak jest. Nie pomagają rozmowy dzielnicowych, mandaty oraz rozprawy sądowe.
Właścicieli trudno przekonać, pozostają przy swoim, choć coraz większe ponoszą z tego tytułu koszta.

W moim przypadku rekord psy biją na kilkukilometrowym odcinku w m. Sałkowice k. Pasłęka.
Najpierw wybiega pies z posesji, który ma jednak daleko do drogi.
Potem na drodze stoi owczarek kaukaski. Wtedy nie jadę. Wracam, albo czekam na zbawienie.
Jeśli jest przy drodze...walczę jadąc szybko.
Potem inny  pies szczekając nie wybiega, ale szarpie się tak, że mało budy nie wyrwie...
A potem jest "komitet powitalny" w postaci trzech lub więcej kundli. Trzeba zwolnić, a nawet się zatrzymać.

To, że spodziewam się tego, iż dany pies wybiegnie z posesji to jest na prawdę dla mnie duża wiedza.
Gorzej jeśli pies na mój widok wyrywa się tak, że mało budy nie wyrwie, ale nie robi tego bo właściciel go dobrze zabezpieczył.
Najgorsze jest to, że jestem już tak przekonany o swoim bezpieczeństwie bo pies nigdy nie wybiegł przez osiem lat,
a tu niespodziewanie jakiegoś dnia o 5.20 patrzę w lewo... buda jest, łańcuch też, ale na ziemi, a psa...nie widać.
Zobaczyłem go po kilku sekundach po swojej prawej stronie wybiegającego z krzaków.
Wtedy ktoś powinien zmierzyć mi czas jazdy na odcinku 300 metrów.
Bo to był przejazd na Mistrzostwo Świata !!.

I jeszcze jeden tylko przypadek. Wyjeżdżam o 2 w nocy w kierunku Trójmiasta mostem Unii Europejskiej.
To taki skrót jakoś dwukilometrowy na inną dzielnicę miasta. Wjeżdżam na most, na jego początku widzę dwóch Gości
wracających pewnie z imprezy nocnej do domu. Jadę dalej, już jestem na górze i widzę... biegnące w moim kierunku
niezbyt szybko, ale jednak, dwa owczarki kaukaskie. Nawet je śmiało bym ominął.
Ale skojarzyłem dwóch Gości idących w naszym kierunku.
Zawróciłem i krzyknąłem im, aby się ewakuowali. Początkowo nie chcieli mi wierzyć, gdy jednak psy zobaczyli w oddali...
uratowała ich przypadkowa taksówka. Tam nie było blisko nawet budynków, zero klatek schodowych.

Szczekanie i wycie psów już mnie nie denerwuje. Bo od dawna mam takie słuchawki douszne, że nie słyszę nawet przejeżdżającej obok mnie karetki Pogotowia Ratunkowego. Psy nie mniej jednak mocno destabilizują poczucie mojego bezpieczeństwa
podczas jazdy rowerem. I choć nigdy dotychczas przez się nie przewróciłem, a ugryziony zostałem tylko raz to
bezsprzecznie mogło to się wydarzyć wiele razy i może mnie jeszcze nie raz spotkać z tego tytułu krzywda.
Kto ma inne zdanie...zapraszam na wspólną jazdę.

3.696 km pozostało do Księżyca.